Λ. Μαργαρίτης/Ν. Βασιλειάδης, Ne bis in idem και τεκμήριο αθωότητας – Δωροδοκία και Ν 1608/1950 – Αυτοενοχοποίηση, διττό αξιόποινο και νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα (Ιδιωτική Γνωμοδότηση) (ΜΕΡΟΣ B΄)

Λάμπρου Χ. Μαργαρίτη, Καθηγητή Νομικής Σχολής ΑΠΘ  Νικολάου Δ. Βασιλειάδη, ΔΝ, Δικηγόρου

Η παρούσα μελέτη η οποία αποτέλεσε και αντικείμενο ιδιωτικής γνωμοδοτήσεως ασχολείται με τρία ζητήματα: α) την έκταση της αρχής ne bis in idem και του τεκμηρίου αθωότητας κυρίως υπό τις παραδοχές του ΕΔΔΑ, β) Το ζήτημα της δυνατότητας εφαρμογής του άρθρου 1 Ν 1608/1950 στο αδίκημα της δωροδοκίας και γ) την εφαρμογή του κανόνα του διττού (διπλού) αξιοποίνου (double criminality of the predicate offence) στο πλαίσιο της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα, υπό τη μορφή του ελέγχου, αφενός στην Ελλάδα, αφετέρου κατά την αλλοδαπή νομοθεσία του τόπου τελέσεως και εν προκειμένω κατά το Ελβετικό Δίκαιο.

The present study, which was the subject of a private opinion, addresses three issues: a) the extent of the ne bis in idem principle and the presumption of innocence mainly under the assumptions of the EIDHR; b) the issue of applicability of Art. 1 N 1608/1950 on the bribery offense and c) the applicability of the principle of double criminality of the predicate offense in the context of money laundering in the form of control in Greece, on the one hand, and on the other hand according to the foreign law of the place of execution and in this case according to Swiss Law.